Οι χασισέμποροι δεν έφυγαν ποτέ από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είναι 31 Ιανουαρίου 2019, λίγο μετά τις δώδεκα το μεσημέρι. Βρίσκομαι στο campus του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για ένα ραντεβού. Διασχίζω την πλατεία Χημείου. Λίγο πιο κάτω, μπροστά στα μάτια όλων των περαστικών, λαμβάνει χώρα μια βιαστική δοσοληψία: ένας νεαρός άντρας αγοράζει χασίς από έναν μικροκαμωμένο συνομήλικό του. Με το ένα χέρι χουφτιάζει σφιχτά το σακουλάκι με τη μικροποσότητα. Με το άλλο πληρώνει βιαστικά κι απομακρύνεται. Όσο βρίσκεται μέσα στο campus κινείται άνετα. Λίγο πριν βγει έξω στον δρόμο, κοιτάζει γύρω-γύρω και κρύβει το σακουλάκι στην κάλτσα του.
Αυτή είναι μια συνηθισμένη εικόνα στο ΑΠΘ. Όχι μόνο στο συγκεκριμένο σημείο και τη συγκεκριμένη ώρα, αλλά καθημερινά και σχεδόν παντού.
«Μπαίνει ο καθένας και κάνει ό,τι θέλει»
Η διακίνηση ναρκωτικών δεν είναι το μόνο φαινόμενο ανομίας που μαστίζει το ΑΠΘ. Τα περιστατικά μόνο των τελευταίων τριών μηνών είναι ενδεικτικά. Στις 15 Φεβρουαρίου κουκουλοφόροι προκάλεσαν φθορές σε κατάστημα ΕΛΤΑ εντός της πανεπιστημιούπολης. Πριν δυόμισι μήνες, η υπό κατάληψη Θεολογική Σχολή υπέστη μεγάλες καταστροφές από βανδαλισμούς. Τον περασμένο Νοέμβριο ένας καθηγητής έπεσε θύμα επίθεσης και ληστείας μέρα μεσημέρι, ενώ