Η Ελένη (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) είχε ήδη περάσει δύο χρόνια στη φυλακή, όταν έμαθε για ποιους λόγους κρίθηκε ένοχη για ανθρωποκτονία. Είχε προφυλακιστεί τον Νοέμβριο του 2014, όταν ήταν 29 ετών. Δικάστηκε τον Φεβρουάριο του 2016. Έφτασε ο Δεκέμβριος του ίδιου έτους για να πάρει στα χέρια της τη δικογραφία και να διαβάσει σε ποια στοιχεία στηρίχτηκαν και πώς σκέφτηκαν οι τέσσερις ένορκοι και οι τρεις δικαστές οι οποίοι, στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Κω, είχαν βεβαιωθεί ότι διέπραξε εν ψυχρώ δολοφονία. Η Ελένη καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. «Είμαι αθώα», επέμενε από την πρώτη στιγμή.
Αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς, δεν ήταν αυτονόητο ότι η Ελένη θα είχε αυτομάτως πρόσβαση στη δικογραφία της. Η νεαρή γυναίκα από την Ρόδο έπρεπε να μπορεί να πληρώσει τα απαραίτητα 200 ευρώ. Έπρεπε επίσης να έχει δικηγόρο για να κάνει την αίτηση για λογαριασμό της. Η Ελένη δεν είχε 200 ευρώ και δεν είχε δικηγόρο –μετά τη δίκη δεν είχε πια επαφή με τον συνήγορο που της είχε αυτεπάγγελτα διορίσει το δικαστήριο. Η δικογραφία έφτασε τελικά στα χέρια της τον Δεκέμβριο του 2016, χάρη σε μια ομάδα καθηγητών του πανεπιστημίου Κρήτης που συγκέντρωσαν μεταξύ τους τα 200 ευρώ