Μπορούν να επιστρέψουν στην Τουρκία;
Εχω φτάσει στο ήσυχο, φωτεινό πορτογαλικό καφέ στη συνοικία του Κρόιτσμπεργκ στο Βερολίνο, όπου θα συναντήσω την Μπανού Τζενέτογλου, αρκετή ώρα πριν το ραντεβού μας. Όσο την περιμένω κοιτάζω στο Διαδίκτυο φωτογραφίες από το έργο της, που έχω δει λίγες ημέρες νωρίτερα στην Αθήνα, στην αυλή της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. «Το ημερολόγιο της Gurbet [27.07.1995-08.10.1997]», που εκτίθεται στο πλαίσιο της documenta14, είναι μια εγκατάσταση από 145 λιθογραφικές πλάκες τακτοποιημένες στα ράφια μιας βιβλιοθήκης. Πάνω σε καθεμιά από τις πλάκες η Τζενέτογλου έχει αποτυπώσει μια σελίδα από το ημερολόγιο της Gurbet Ersöz, αντάρτισσα του ΡΚΚ που σκοτώθηκε το 1997, σε ηλικία 32 ετών. Μετά τον θάνατό της, το ημερολόγιο που κρατούσε εκδόθηκε στα γερμανικά, ενώ το 2014 ένας μικρός εκδοτικός οίκος κατάφερε να το εκδώσει και στην Τουρκία. Σύντομα απαγορεύτηκε, αλλά ένα από τα αντίτυπα βρέθηκε τυχαία στα χέρια της Τζενέτογλου. Τι ήταν αυτό που είχε ανακαλύψει στις σελίδες του και αισθάνθηκε ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να διασώσει μέσα από ένα έργο;
Είχα όμως και κάτι άλλο να τη ρωτήσω, κάτι που με απασχολούσε ακόμη περισσότερο από τα καλλιτεχνικά της κίνητρα. Στον όμορφο, γαλήνιο κήπο της Γενναδείου, αυτό