Στη γενική εφημερία του μεγαλύτερου νοσοκομείου των Βαλκανίων

«Εδώ, σε κάθε γενική εφημερία γίνεται πόλεμος. Όταν ξημερώνει, όμως, βγαίνουμε όρθιοι». Απ’ όλα όσα μου είπε η διοικήτρια του Ευαγγελισμού Νάγια Μητσάκη, νομίζω ότι αυτή η φράση συμπυκνώνει με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια αυτό που συμβαίνει στο μεγαλύτερο νοσοκομείο των Βαλκανίων κάθε τέσσερις μέρες που ανάβει ένα έντονο μπλε φως στην οδό Μαρασλή με την ένδειξη «Εφημερεύει».

«Βάζουμε πλάτη κι ο κόσμος το ξέρει»

Έξω από το γυάλινο φράγμα που χωρίζει το γραφείο της κας Μητσάκη στον 11^ο όροφο από την πόλη, ένας τεράστιος κίτρινος γερανός απλώνεται πάνω από την Αθήνα. Είναι σαν να σκεπάζει ολόκληρη την πρωτεύουσα, χωρίς να καταλαβαίνεις ακριβώς τι κάνει, αν γκρεμίζει ή αν χτίζει. Εγώ δεν ρώτησα ποτέ. Μου φαινόταν ότι αυτή η απροσδιοριστία είχε κάποιο συμβολικό νόημα, γι αυτά που συντελούνταν από τη μέσα πλευρά της τζαμαρίας, τις προσδοκίες που γκρεμίζονταν και τις ελπίδες που χτίζονταν ανάμεσα σε διαδρόμους, θαλάμους και αίθουσες χειρουργείων.

Image

Πίσω από το γραφείο της διοικήτριας κρέμεται μια ασπρόμαυρη γκραβούρα, που απεικονίζει το θεραπευτήριο στο ξεκίνημα της πορείας του το 1884. Η ιστορία του τέμνεται με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Κάθε τοίχος μοιάζει με κείμενο που έχει να