Χειρουργεία χωρίς νερό και ρεύμα στα ουκρανικά νοσοκομεία
Στις 7 Απριλίου ρώσοι στρατιώτες συνέλαβαν τους ελάχιστους ανθρώπους που παρέμεναν ακόμη στο νοσοκομείο Νο4 της Μαριούπολης. Είχαν μείνει εκεί χωρίς ρεύμα, χωρίς καύσιμο για τις γεννήτριες, χωρίς φάρμακα, χωρίς νερό. Οι Ρώσοι τους μετέφεραν προς άγνωστη κατεύθυνση, είτε στις περιοχές που ελέγχονται από τους φιλορώσους αυτονομιστές, είτε στη Ρωσία, όπου έχουν παράνομα εκτοπιστεί εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί. Η τύχη τους αγνοείται.
Ο Αντρίι Σέρμπιν είχε καταφέρει να διαφύγει από την πόλη, δυο εβδομάδες νωρίτερα. Όταν διηγήθηκε την ιστορία του στην ουκρανή δημοσιογράφο Ναταλία Μπιριούκοβα, βρισκόταν ήδη στο Ντνίπρο, στην κεντρική Ουκρανία. Ο 27χρονος αναισθησιολόγος ήταν ένας από τους ελάχιστους γιατρούς που είχαν μείνει στο νοσοκομείο σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή. Έφυγε όταν δεν ήταν πια σε θέση να προσφέρει τίποτε. Και τότε έφυγε για να σώσει τη ζωή του και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ένα άλλο νοσοκομείο, σε μια άλλη πόλη.
Ο πρώτος τραυματίας είχε φτάσει στο νοσοκομείο Νο4 τη δεύτερη μέρα του πολέμου, στις 25 Φεβρουαρίου. Τρεις μέρες αργότερα, το νοσοκομείο δεν είχε πια θέρμανση. Στις 3 Μαρτίου όλα τα παράθυρα της βορινής πλευράς ήταν ήδη σπασμένα από τους βομβαρδισμούς