To libro d’oro της απάτης

Είναι πονηροί, εγωιστές και συνήθως στερούνται ηθικής. Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να τους περιφρονούμε. Όμως, οφείλουμε να το παραδεχτούμε: Την ίδια στιγμή έχουμε και έναν ενδόμυχο θαυμασμό για εκείνους. Ποιος ξέρει, ίσως να μας συνεπαίρνει το γεγονός ότι σκέφτονται out of the box. Ότι έχουν την ικανότητα να βρίσκουν τις αθέατες ρωγμές που κρύβονται σε κάθε καλοκουρδισμένο μηχανισμό, διαταράσσοντας τις βεβαιότητες και αμφισβητώντας έμπρακτα και δίχως τη χρήση βίας, την τάξη των πραγμάτων. Οι απατεώνες, άλλωστε, δεν είναι μόνοι τους στο παιχνίδι της εξαπάτησης. Συνοδοιπόροι και συμπρωταγωνιστές τους είναι πάντα οι εξαπατηθέντες. Το είχε πει και ο Πετρώνιος: «Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άσ’ τον λοιπόν να εξαπατηθεί».

Μα σε όλα πρώτοι πια;

Λέγεται πως όταν ζήτησαν από τον Σκύθη ηγεμόνα και φιλόσοφο Ανάχαρση να δώσει έναν ορισμό για την αγορά μιας ελληνικής πόλης, εκείνος είχε πει: «Είναι το μέρος που έχει οριστεί για να εξαπατούν ο ένας τον άλλον». Πράγματι, όπως αποδεικνύεται από διάφορες πηγές, οι αρχαίοι ημών πρόγονοί είχαν κάνει (και) σε αυτόν τομέα μπόλικα εντυπωσιακά επιτεύγματα. Η Απάτη, άλλωστε, είχε και θεϊκή προέλευση. Ήταν κόρη, με παρθενογένεση, της Νυκτός και αδερφή