Μουσείο υπό εξαφάνιση τροφίμων
Το 1826 ο Γάλλος γκουρμίστας δικηγόρος Ζαν-Αντέλμ Μπριγιά-Σαβαρέν (εξού το τυρί Μπριγιά-Σαβαρέν, η φόρμα κέικ Σαβαρέν και το γλυκό Γκατό Σαβαρέν) έγραψε «είμαστε ό,τι τρώμε», υπονοώντας ότι πρέπει να τρώμε υγιεινά. Ήταν η εποχή που την Ευρώπη είχε συνεπάρει η μόδα των εξωτικών φρούτων και λαχανικών που έρχονταν με καράβια από τις άκρες του κόσμου.
Δύο αιώνες αργότερα, οι παγκόσμιες απαιτήσεις των καταναλωτικών κοινών και η κλιματική αλλαγή οδηγούν κάποια τρόφιμα στο χείλος της εξαφάνισης, όπως καταγράφει το online πρότζεκτ Museum of Endangered Foods του σχεδιαστικού γραφείου Sharp & Sour (Μαδρίτη, Ουτρέχτη).
Οι Sharp & Sour πιστεύουν ότι ενώ μιλάμε αρκετά για τα υπό εξαφάνιση ζώα του πλανήτη, δεν υπάρχει αντίστοιχη προβολή από τα μίντια και τους πολιτικούς για τα υπό εξαφάνιση τρόφιμα. Στο ψηφιακό μουσείο μπορεί κανείς να διαβάσει εν τάχει για το πώς διάφοροι παράγοντες οδηγούν στον αφανισμό βασικά συστατικά στις κουζίνες σε όλο τον κόσμο, διαταράσσοντας την παραδοσιακή διατροφή.
Βασικές αιτίες είναι η άνοδος της θερμοκρασίας, η έλλειψη γλυκού νερού, τα ακραία και ξαφνικά καιρικά φαινόμενα, η απώλεια οικοτόπων, η αποψίλωση των δασών, η ρύπανση και η αυξημένη ευπάθεια φυτών στις