«Για να σιωπήσουν όλοι»: η υπόθεση Καβάλα και το βασίλειο του τρόμου στην Τουρκία
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πεκέρ περί διαπλοκής της κυβέρνησης Έρντογαν με το οργανωμένο έγκλημα διέλυσαν κάθε ψευδαίσθηση περί «κράτους δικαίου» στην Τουρκία. Ψευδαίσθηση που δεν τρέφουμε, χρόνια τώρα, όσοι παρακολουθούμε στενά τα εκεί τεκταινόμενα. Ήδη το 2013, η βία με την οποία κατεστάλη ο ξεσηκωμός των νέων στο πάρκο Γκεζί έδειχνε πως η διακυβέρνηση Έρντογαν είχε αποκτήσει χαρακτήρα αυταρχικού καθεστώτος. Τα ίχνη του αυταρχισμού είχαν διαφανεί, ωστόσο, πολύ νωρίτερα.
Στις 15 Ιουνίου συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από την βίαιη εκκένωση του πάρκου Γκεζί. Στις 15 Ιουλίου, πάλι, θα συμπληρωθούν πέντε χρόνια από την –πάντα γεμάτη ερωτηματικά– αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Τα δύο γεγονότα, άσχετα μεταξύ τους, είναι κομβικά στην σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας. Χρησιμοποιώντας τα ως πρόσχημα, το καθεστώς Έρντογαν ξεκίνησε μια επιχείρηση εκκαθάρισης αντιφρονούντων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τον τύπο. Αυτή προσέλαβε, μετά το 2016, χαρακτήρα κανονικού πογκρόμ, ξεπερνώντας σε έκταση ακόμη κι εκείνες της χούντας Εβρέν.
Η Τουρκία έχει μετατραπεί σε μία τεράστια φυλακή, γεμάτη πολιτικούς κρατουμένους. Μεταξύ αυτών ο ηγέτης του κουρδικού κόμματος HDP