Πεζός: μια λέξη που ταιριάζει στις πιο μουντές, κουραστικές και μονότονες στιγμές της ζωής. Δεν θέλουμε να ζήσουμε «πεζές ζωές». Ωστόσο, ίσως πρέπει. Πολλοί από τους σπουδαίους στοχαστές της ιστορίας ήταν «πεζοι» – δηλαδή περιπατητές. Ο Χένρι Ντέιβιντ Θόρω και ο Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ, ο Σάμιουελ Τέιλορ Κόλριτζ και ο Γουόλτ Γουίτμαν, ο Φρίντριχ Νίτσε και η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Αρθούρος Ρεμπώ, ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Γουίλιαμ Τζέιμς, όλοι ήταν στοχαστές και συγγραφείς που βάσισαν τη λειτουργία του μυαλού τους στην σταθερή κίνηση των ποδιών τους. Ένιωθαν την ανάγκη να σηκωθούν και να κάνουν το αίμα τους να κινείται, αφήνοντας τη σελίδα που έγραφαν για να φορέσουν καπέλο και να πάνε μια βόλτα. Κάνοντάς το, βρίσκονταν σε αρμονία με τις διαμετρικά αντίθετες δυνάμεις της κίνησης και της ανάπαυσης.
Πόσοι από εμάς σήμερα μπορούμε να απελευθερωθούμε από τη σελίδα και όταν σηκωνόμαστε από το γραφεία μας να βγούμε από την πόρτα; Ακόμα και την ώρα που τηρούμε τις επιταγές της φύσης, αναπνέοντας βαθιά τον καθαρό αέρα καθώς θέτουμε τα πόδια μας σε κίνηση, είναι πιθανό να αισθανόμαστε την ανάγκη να ολοκληρώσουμε τη δουλειά όσο το δυνατόν γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα. Αλλά με αυτόν τον τρόπο