Από τα σπίτια σε σκηνές, απ’ τις σκηνές σε σπίτια

Είναι 2 Μαρτίου του 2016, όταν το σκάφος του λιμενικού φτάνει εσπευσμένα καταμεσής του Αιγαίου, στο σημείο όπου έχει μείνει ένα φουσκωτό, προδομένο από τη μηχανή του. Μεταξύ των προσφύγων που διασώζονται και μεταφέρονται στη Χίο βρίσκεται και η εννεαμελής οικογένεια Αλχατζί από τη Συρία.

Τα μέλη της οικογένειας, προτού εγκαταλείψουν το Χαλέπι, όχι μόνο δεν γνώριζαν την Ελλάδα, αλλά ούτε τι υπήρχε έξω από τα σύνορα της πατρίδας τους.

Από το σπίτι σε σκηνή

Οι αεροπορικές επιδρομές όμως άρχισαν και σύντομα το σπίτι της οικογένειας “διακοσμούσαν” οι ρωγμές που δημιουργήθηκαν από την ανατίναξη ενός βαρελιού ΤΝΤ, 100 μέτρα πιο δίπλα. Η απομάκρυνση των Αλχατζί από το σπίτι και η διαμονή τους σε σκηνές έξω από την πόλη, μαζί με άλλες οικογένειες, δεν τους κατέστησε περισσότερο ασφαλείς· συνειδητοποίησαν γρήγορα πως ήταν καιρός να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.

«Τότε ήταν που και τα σύνορα μάθαμε, και τα μικρά χωριουδάκια που είναι σε αυτά, και την Ελλάδα», θυμάται ο Αμπντουλκαρίμ, πατέρας της οικογένειας, και έως τότε οδηγός μεγάλων οχημάτων στο επάγγελμα.

Δεκατέσσερις ημέρες αναμονής στα σύνορα με την Τουρκία για να “ξεγλιστρήσουν” από τους συνοριοφύλακες που πυροβολούσαν αδιακρίτως, δύο