Το προσφυγικό camp που δεν μοιάζει με κανένα
Οι πρώτες μυρωδιές που μας υποδέχονται είναι από τον φρέσκο σιμιγδαλένιο χαλβά και τις αφρικανικές πίτες. Τα παιδιά τραγουδούν ελληνικά τραγούδια και μας δείχνουν περήφανα τις ζωγραφιές στον τοίχο. Πολλά χαμόγελα, πολλές ερωτήσεις και αρκετά περιεργαστικά βλέμματα, όπως συμβαίνει σε κάθε χώρο που εισβάλλει κάποιος ξένος, χωρίς όμως φόβο και καχυποψία.
Όλοι μαζί οι περίπου 680 πρόσφυγες που μένουν στο κέντρο φιλοξενίας της αμερικανικής ΜΚΟ «Do your Part» στα Οινόφυτα έχουν φτιάξει τη δική τους κοινότητα, που διαφέρει πολύ από αυτές που συναντά κανείς στα υπόλοιπα camps, όπως αυτά του Σκαραμαγκά και του Ελληνικού. Στα άλλα μέρη έχει κανείς την αίσθηση ότι κάθε οικογένεια παλεύει μόνη της για την επιβίωση και οι άνθρωποι είναι απομονωμένοι, στα λίγα τετραγωνικά που αναλογούν στον καθένα. Αντίθετα εδώ, δεν είναι μόνον ότι οι σκηνές έχουν αντικατασταθεί από μικρά δωμάτια και οι συνθήκες είναι καλύτερες από αλλού, αλλά κυρίως ότι τα προβλήματα και οι λύσεις αντιμετωπίζονται ως κοινές, αφορούν το σύνολο και όχι τον καθένα ξεχωριστά. Προβλήματα που μπορεί να προέρχονται από μία επιδημία ανεμοβλογιάς, μέχρι και το μεγάλο ερώτημα: «Και τώρα τι κάνουμε»;