Οι ξεχασμένοι πρόσφυγες του Ελληνικού
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που τα λασπωμένα αντίσκηνα της Ειδομένης φιγουράριζαν στα διεθνή πρωτοσέλιδα ως η επιτομή της αποτυχίας των ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών να διασφαλίσουν μιαν ανθρωπιστική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Η Ειδομένη τελικά εκκενώθηκε το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου με κλειστές κάμερες και τα μικρόφωνα στο mute, κατά το δόγμα “ό,τι δεν φαίνεται, δεν υπάρχει”. Όπως ήταν αναμενόμενο, το πρόβλημα δεν λύθηκε. Κάπως αθόρυβα και μακριά από τα απανωτά φλας των φωτογράφων, παράπλευρα της λεωφόρου Ποσειδώνος, αναπτύσσεται μια νέα μικρή “Ειδομένη”, χωρίς βροχόνερα και χωράφια αλλά στα καυτά τσιμέντα του ελληνικού καλοκαιριού, με μιαν αφόρητη υγρασία που τιμωρεί ξανά και ξανά σώματα εσαεί διωκόμενα, που καταγράφηκαν ως ξένα και ταξινομήθηκαν ως ανεπιθύμητα.
Ζητείται αξιοπρέπεια
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Συντονιστικού Κέντρου Διαχείρισης Προσφυγικής Κρίσης (καταγραφή 8 Ιουλίου 2016) έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας 57.148 πρόσφυγες και μετανάστες. Από αυτούς περίπου 3.500 άνθρωποι —αφγανικής κυρίως καταγωγής— βρίσκονται στον χώρο του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό (γήπεδο Baseball, γήπεδο Hockey και χώρος αφίξεων). Πρόκειται επί της ουσίας όχι