Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, η «Κόρη της Κύπρου» (γεννημένη γύρω στο 1177) χρησιμοποιήθηκε ως πολιτικό και διπλωματικό εργαλείο στις συγκρούσεις των ανδρών. Ήταν κόρη του Ισαάκιου Κομνηνού, ηγεμόνα της Κύπρου. Το δικό της όνομα δεν καταγράφηκε ποτέ, αν και οι ιστορικοί έχουν υποδείξει ότι μπορεί να ήταν είτε Βεατρίκη είτε Μαρία.
Ενώ η πριγκίπισσα ήταν συχνά ανίσχυρη, τα λίγα στοιχεία που έχουμε για εκείνη παρουσιάζουν τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας με αποφασιστικότητα και επιμονή να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει. Είναι μία από τις πολλές γυναίκες που συνάντησα κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου σχετικά με τις εμπειρίες περιορισμού των γυναικών της ελίτ στη μεσαιωνική Ευρώπη του 11ου έως τον 13ο αιώνα.
Ως παιδί, η πριγκίπισσα και ο αδελφός της χρησιμοποιήθηκαν ως όμηροι σε έναν πόλεμο στον οποίο συμμετείχε ο πατέρας της. Ο Ισαάκιος αιχμαλωτίστηκε ενώ πολεμούσε στην Αρμενία και παραδόθηκε στον Βοημούνδο Γ', πρίγκιπα της ελληνικής πόλης της Αντιόχειας (η οποία βρισκόταν στη σημερινή Τουρκία). Ορίστηκαν λύτρα ύψους 60.000 χρυσών νομισμάτων. Αφού πλήρωσε τα μισά λύτρα, ο Ισαάκιος απελευθερώθηκε και έδωσε τα παιδιά του ως ομήρους στον Βοημόνδο, ως εγγύηση για την καταβολή των υπόλοιπων