Όλιβερ Λοβρένσκι: Από τον Χάρι Πότερ στο δικό του Trainspotting

«Εσύ μπορεί να αγαπάς τους δρόμους, αλλά οι δρόμοι δεν θα σε αγαπήσουν ποτέ». Αυτή είναι η φράση που λέει ένας εξαθλιωμένος πρεζάκιας στον Ιβόρ, το alter ego του Όλιβερ Λοβρένσκι κάπου στη μέση του μυθιστορήματος Όταν ήμασταν μικροί (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη). Ο Λοβρένσκι πήρε πολύ σοβαρά αυτήν την προειδοποίηση. Στα δεκατέσσερά του ήταν μπλεγμένος με τα ναρκωτικά και τη βία· ένα ακόμα από τα παιδιά που σχηματίζουν τις συμμορίες ανηλίκων, στους δρόμους του Όσλο. Στα δεκαεπτά του αποσύρθηκε από όλα αυτά και άρχισε να καταγράφει όχι μόνο τις εμπειρίες του, αλλά και συμβάντα που είχε ακούσει, που διαδίδονταν στόμα με στόμα στα στέκια των νεαρών παρανόμων.

«Ξεκίνησα να το γράφω στα δεκαεπτά μου. Χρειάστηκα ενάμισι με δύο χρόνια για να τελειώσω το βιβλίο. Στην αρχή δεν μου ήταν ξεκάθαρο γιατί το έκανα. Έγραφα γρήγορα, αποσπασματικά και κατέληξα με μία σειρά από σκόρπιες ιστορίες. Στο τέλος τις μάζεψα όλες μαζί, τις συνέδεσα και τις έστειλα σε εκδοτικούς οίκους».

Ένας πρώην παράνομος με άψογο κοστούμι

 Ο Όλιβερ που κάθεται απέναντι μου στο χώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο δεν φαίνεται να έχει σχέση με τον παλιό του εαυτό. Ένα μπεζ λινό κουστούμι