Ο παραγνωρισμένος Νίκος Νικολάου
Στον πίνακα του Γιάννη Μόραλη «Ο ζωγράφος και ο Νίκος Νικολάου» (1937) οι δύο καλλιτέχνες κοιτάζουν κατάματα τον θεατή. Ο ένας όμως μοιάζει να βρίσκεται στην σκιά του άλλου. Ίσως αυτή η ερμηνεία να μην ήταν μέσα στις προθέσεις του Μόραλη όμως δεδομένου ότι στα χρόνια που ακολούθησαν η φήμη τους δεν υπήρξε ισοβαρής ούτε η αποτίμηση του έργου τους ισότιμη, αυτή υπήρξε η κυρίαρχη αφήγηση στη μεταξύ τους σχέση.
Η έκθεση «Νίκος Νικολάου-Σχέδια 1929-1986» που διοργανώνει το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης έρχεται να αποκαταστήσει ως ένα βαθμό την ισορροπία καθώς 300 περίπου σχέδια και προσχέδια από το έργο του Νικολάου παρουσιάζονται στο Μέγαρο Εϋνάρδου καλύπτοντας όλο το δημιουργικό φάσμα του ζωγράφου, τις λιγότερο και περισσότερο άγνωστες πτυχές του έργου του.
«Μολονότι άνθρωποι της γενιάς του τον ήξεραν πολύ καλά και ο Μόραλης τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση, ο Νίκος Νικολάου είναι λίγο υποτιμημένος. Δεν είμαι ιστορικός τέχνης αλλά μπορώ να πω ότι αυτή η έκθεση και αυτά τα σχέδια φανερώνουν έναν πάρα πολύ ενεργό καλλιτέχνη με πολύ περισσότερες ευαισθησίες, περιέργειες και δυνατότητες απ’ ότι φανταζόμαστε. Έναν ολοκληρωμένο καλλιτέχνη της εποχής του ο οποίος αξίζει να βγει στο προσκήνιο