Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
11'
Κείμενο:
olivescentral.jpg
Μάζεμα ελιάς στο χωριό Μηλιές του Πηλίου. [Louisa Gouliamaki/AFP]

Ζουμ στην Κοινή Αγροτική Πολιτική

Για ό,τι πάει στραβά με τα αγροτικά προϊόντα μας, οι Έλληνες ξέρουμε πάντα τον φταίχτη: η Ευρώπη με την αγροτική πολιτική της, που εξαιτίας της τρώμε λεμόνια Αργεντινής και σκόρδα Κίνας και δεν καλλιεργούμε τα χωράφια μας. Πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτές τις κατηγορίες; Τελικά ο στόχος της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής είναι να αφανίσει τη γεωργία μας;
Μάζεμα ελιάς στο χωριό Μηλιές του Πηλίου. [Louisa Gouliamaki/AFP]

«Ούτε τσάπα δεν ξέρουν να πιάσουν στα χέρια τους. Ποιοι αγρότες, ποια αγροτική ανάπτυξη μου λέτε»; Με επιχειρηματολογία καφενείου, ένας ηλικιωμένος ανέλυε τις προοπτικές της ελληνικής γεωργίας σε ένα πηγαδάκι περαστικών που είχε σχηματιστεί τις προάλλες στην πλατεία Βάθη, παρατηρώντας και σχολιάζοντας –από απόσταση ασφαλείας– τα επεισόδια με τους αγρότες, οι οποίοι είχαν έρθει από την Κρήτη για να διαμαρτυρηθούν έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Η συζήτηση σιγά σιγά φούντωσε με τους συλλογισμούς –ορισμένους αυθαίρετους, άλλους λογικούς– να συμπυκνώνουν την αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας για τους Έλληνες παραγωγούς και τη μετεξέλιξη της γεωργικής παραγωγής, η οποία μετά την εγκατάλειψη της υπαίθρου τις περιόδους της Κατοχής, του Εμφυλίου και της Χούντας, πέρασε μέσα από το… κόσκινο της χρυσής εποχής των κοινοτικών επιδοτήσεων, από το 1981 κι έπειτα.

«Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά»

Το παλιό σύνθημα, άλλωστε, των Ελλήνων αγροτών «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», είναι χαραγμένο στη συλλογική μας μνήμη. Ήταν τότε που οι αγρότες διεκδικούσαν τις επιδοτήσεις για κάθε κιλό που παρήγαγαν, παρότι γνώριζαν ότι αργότερα θα κατέληγε στις χωματερές για να συγκρατηθεί η πτώση των τιμών από

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη