Είναι αρκετή μια καταγγελία για να σωθεί ένας ανήλικος σε κίνδυνο;

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, δύο ανήλικα κορίτσια βουλγάρικης καταγωγής, η Τζ., εξίμισι ετών, και η αδερφή της Ε., πεντέμισι ετών, επαιτούσαν σε κεντρικό δρόμο της πόλης συνοδευόμενα από τη μητέρα τους. Ένας πολίτης κάλεσε το «Χαμόγελο του Παιδιού» και ενημέρωσε για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα παιδιά, ζητώντας του να επέμβει. Εκείνο με τη σειρά του ενημέρωσε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής, όπου και μεταφέρθηκαν τα κορίτσια και η μητέρα. Η εικόνα τους έδειχνε στοιχεία σοβαρής παραμέλησης, καθώς ήταν ρακένδυτα, ενώ το μεγαλύτερο παιδί παρουσίαζε τύφλωση, στοιχεία αυτισμού και αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί. Κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, ο σύλλογος μετέφερε τα παιδιά σε εφημερεύον νοσοκομείο για τις απαραίτητες εξετάσεις και στη συνέχεια οδηγήθηκαν σε εξειδικευμένες δομές φιλοξενίας, προκειμένου να μην ξαναβρεθούν στο δρόμο και σταδιακά να προσαρμοστούν σε έναν νέο τρόπο ζωής, που άρμοζε περισσότερο στην ηλικία τους.

Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία κακοποίησης ανηλίκων που έγινε ένα θετικό παράδειγμα συντονισμού και γρήγορης δράσης των αρμόδιων φορέων. Ωστόσο, δεν καταλήγουν όλες οι ιστορίες έτσι, καθώς υπάρχουν περιστατικά, που παρ’ όλη την κινητοποίηση οργανώσεων που