Ιέρεια, έμβλημα ή ένα πουκάμισο αδειανό;

Όταν άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή της Patti Smith, είχαν μπει για τα καλά τα ’80s κι εκείνη ήδη είχε εγκαταλείψει την πιάτσα για να ζήσει μια ήρεμη (μποέμικα ήρεμη έστω) οικογενειακή ζωή μακριά από τη Νέα Υόρκη. Το τραγούδι ήταν εκείνο που όλοι γνώριζαν (το Because the Night) και δεν ήταν καν δικό της, αλλά του Bruce Springsteen, που της το παραχώρησε κι εκείνη άλλαξε τα λόγια κρατώντας μόνο το ρεφρέν. Το κομμάτι βρισκόταν στον δίσκο Easter που τον είχε ο διπλανός μου στην πρώτη γυμνασίου και τον βάζαμε να παίζει στο δωμάτιό του, προσπαθώντας να αγαπήσουμε και κάποιο άλλο τραγούδι, μάταια όμως.

Βάζαμε ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι (ώσπου το σιχαθήκαμε) χαζεύοντας το εξώφυλλο με την τριχωτή μασχάλη της Patti, που έμοιαζε παρόλα αυτά αρκούντως ερωτικό για την συγχυσμένη (προ)εφηβική μας κατάσταση. Ακόμα τότε δεν είχαμε καθοδηγηθεί από τους ψαγμένους ινστρούχτορες που σύντομα θα μας δίδασκαν τον πανκ Κανόνα, στον οποίο βεβαίως περίοπτη θέση κατείχε (και κατέχει στους αιώνας των αιώνων αμήν) το ντεμπούτο της Horses με την «εμβληματικό» της πορτρέτο από τον Robert Mapplethorpe στο εξώφυλλο. Ακόμα όμως κι αυτό όταν τελικά βρέθηκε στα χέρια μου (είχε γίνει αυστηρά υποχρεωτική η αγορά