Ιδιαίτερα μαθήματα: ανάγκη ή κάτι άλλο;

Υπήρχε μια εποχή που τα ιδιαίτερα μαθήματα ήταν το κύριο μέσο εκπαίδευσης για παιδιά αστικής ή και ανώτερης τάξης. Μια σειρά ιδιωτικών δασκάλων έρχονταν στα σπίτια για να διδάξουν στους γόνους των καλών οικογενειών από λατινικά έως καντρίλιες, από φυσική έως καλούς τρόπους. Τα σχολεία ήταν για τις λαϊκές τάξεις, μιας και οι αστικές επαναστάσεις του 18ου αιώνα είχαν προσφέρει στον λαό το αγαθό της δημόσιας παιδείας.

Από εκείνη την εποχή, η πραγματικότητα έχει αλλάξει δυναμικά και γρήγορα, τα ιδιαίτερα μαθήματα όμως παρουσιάζουν μιαν εντυπωσιακή ανθεκτικότητα. Τι είναι τελικά αυτό που τα κάνει διαχρονικά; Η αναγκαιότητα, το άγχος και η βαθμοθηρία, η ανασφάλεια και οι ακαδημαϊκές αδυναμίες, ή η δίψα για γνώση;

Ελληνικό ή παγκόσμιο φαινόμενο;

Η πλειοψηφία θεωρεί ότι τα ιδιαίτερα μαθήματα είναι ελληνικό φαινόμενο και πως οφείλονται στο χαμηλής ποιότητας και απόδοσης εκπαιδευτικό μας σύστημα. Η πραγματικότητα έρχεται να μας διαψεύσει.

Μια απλή αναζήτηση στο Google θα δώσει σελίδες αποτελεσμάτων για το tutoring (μαθήματα με δάσκαλο εκτός σχολείου) σε όλον τον κόσμο, ακόμη και για την Φινλανδία, που μέχρι πρότινος δεν γνώριζε το φαινόμενο. Χαρακτηριστικά, το 2013 ο διευθυντής του