![Η Τρέισι Χίκμαν, 57 ετών, που τερμάτισε τη ζωή της με υποβοηθούμενο θάνατο σε μια απομονωμένη παραλία της Νέας Ζηλανδίας τον Μάιο του 2024, είχε παροτρύνει το Ηνωμένο Βασίλειο να αλλάξει τους νόμους του σχετικά με την ευθανασία. Στη φωτογραφία με τον σύντροφό της Πολ. [Tracy Hickman/Facebook]](/sites/default/files/styles/image_main_xxl/public/2024-10/ceskynews-tracy-hickman-assisted_6564702.jpg.webp?itok=3xa-7IRB)
Το δικαίωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει
«Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι πολιτικοί στη Βρετανία θα ψηφίσουν υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Όταν συζητήσουν το θέμα, δεν πρέπει να οδηγηθούν στον πιο στενό ορισμό ενός πράγματος που είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Όλοι οι εχέφρονες ενήλικοι που υπομένουν αβάσταχτο πόνο χωρίς προοπτική ανάρρωσης θα έπρεπε να μπορούν να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνουν».
Έτσι έγραφε το περιοδικό Economist τον περασμένο Απρίλιο. Ήταν οι ημέρες που η αποκάλυψη της τηλεπαρουσιάστριας του BBC, Dame Έσθερ Ρέντζεν, ότι είχε γίνει μέλος της ελβετικής κλινικής Dignitas, που παρέχει υπηρεσίες ευθανασίας ή υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, είχαν προκαλέσει ένα κύμα συμπαράστασης. Η Ρέντζεν είχε πει ότι είναι «σημαντικό η νομοθεσία να ευθυγραμμιστεί με αυτό που θέλει η χώρα» – και περισσότεροι από 200.000 Βρετανοί υπέγραψαν το αίτημά της να εισαχθεί σχετικό νομοσχέδιο προς ψήφιση.
Η Συντηρητική κυβέρνηση Σούνακ δεν έφτασε ως την κατάθεση νομοσχεδίου. Επέτρεψε, ωστόσο, στα τέλη Απριλίου να γίνει μία εις βάθος συζήτηση τριών ωρών στη Βουλή των Κοινοτήτων,. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί Βρετανοί με ανίατες ασθένειες ή ασθένειες που υποβαθμίζουν δραματικά την ποιότητα ζωής τους έχουν