Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
9'
Κείμενο:
cover-bio.jpg
Damien Hirst, Lullaby, the Seasons, 2002 (detail).

Τέχνη και (βιο)ιατρική

Μια τέχνη που αντί για χρωστικές ή πηλό, έχει ως πρώτη ύλη ζωικούς ιστούς, βακτήρια, κύτταρα και ζωντανούς οργανισμούς και έχει ως στόχο να εντρυφήσει σε σημαντικά φιλοσοφικά και ηθικά ζητήματα του καιρού μας.
Damien Hirst, Lullaby, the Seasons, 2002 (detail).

Αναμφίβολα, δεν είναι το πιο φωτογενές έργο και σίγουρα είναι το πιο περίπλοκο ως προς την κατανόησή του. Παράλληλα είναι το πιο συναρπαστικό μέσα στην κρυπτικότητά του. Ο λόγος για τη βιοτεχνολογική περφόρμανς και εγκατάσταση «Hare’s Blood» (Αίμα Λαγού) που παρουσιάζεται αυτόν τον καιρό στην έκθεση «Υβρίδια: Στα όρια τέχνης και τεχνολογίας» στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με το καινοτόμο ερευνητικό και πολιτιστικό κέντρο νέων μέσων Ars Electronica του Λιντς της Αυστρίας. «Υβρίδια» όπως έργα τέχνης που συνομιλούν και ενίοτε ταυτίζονται απόλυτα με την τεχνολογία, τον ακτιβισμό και την ποπ κουλτούρα.

Image
klaus-spiess-and-lucie-strecker.jpg
Klaus Spiess and Lucie Strecker, Hare’s Blood+ [Andras Simopoulos]

Στην περίπτωση του «Αίματος Λαγού» οι δημιουργοί συνδύασαν και τις τρεις αυτές παραμέτρους καθώς έδρασαν ορμώμενοι από τη διάθεση να κάνουν ένα σχόλιο πάνω στις εξωφρενικές τιμές έργων τέχνης που ενσωματώνουν λείψανα ζώων (βλέπε Damien Ηirst). Οι Klaus Spiess και Lucie Strecker, ένας πρώην ενδοκρινολόγος και μια εικαστικός μπήκαν στο βιοχημικό εργαστήριο και κατασκεύασαν ένα νέο συνθετικό γονίδιο. Πρώτη ύλη του ήταν το αίμα λαγού που είχε αποθηκεύσει ο εννοιολογικός καλλιτέχνης Joseph Beuys σε διακόσια πολλαπλά έργα τη δεκαετία του ’70. Μέρος του γονιδιώματος του αίματος

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη