«Πολλοί ρωτάνε ποιοι είμαστε, και μερικοί νομίζουν κιόλας ότι το ξέρουν. Είμαστε λέει ένα μάτσο μυξιάρικα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι δύσκολο να πω τι ακριβώς είμαστε. Αλλά δεν έχουμε μύξες. Εκείνο που έχουμε είναι φόβο και ελπίδα...» Αυτός είναι ο πρόλογος του βιβλίου του Τζέιμς Σάιμον Κούνεν Η Διακήρυξη της Φράουλας, που ξεκαθαρίζει από την αρχή τις προθέσεις του. Ας πάρουμε όμως την ιστορία του από την αρχή.
Το 1968 ο Κούνεν σπουδάζει στο Κολούμπια. Γόνος μιας μεσοαστικής οικογένειας, ενδιαφέρεται μόνο για τις σπουδές και την κωπηλασία, καθώς είναι μέλος της κωπηλατικής ομάδας. Είναι μακρυμάλλης –όπως όλοι οι νέοι– και μισεί τη φτώχεια, τον ρατσισμό και τον πόλεμο. Δεν είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος, ούτε κατασταλαγμένος στις απόψεις του. Δεν πολυκαταλαβαίνει την πάλη των τάξεων και την ανάπτυξη του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Συμπαθεί γενικά τους Δημοκρατικούς, παρά το γεγονός ότι είναι υπεύθυνοι για την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ. Καθώς το κολέγιο βράζει από την ένταση, αρχίζει να συμμετέχει στις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις.
Οι αναμνήσεις του έχουν τον τίτλο The Strawberry Statement-Notes of a College Revolutionary (Η διακήρυξη της φράουλας-Σημειώσεις