Βρετανικός ευρωσκεπτικισμός μέρος Β’: Μάργκαρετ Θάτσερ, μητέρα της Ευρώπης και του Brexit
Αν και αρχικά υποστήριζε την ευρωπαϊκή ιδέα, στη διάρκεια της πρωθυπουργικής της θητείας η Θάτσερ στράφηκε εναντίον της Ευρώπης, και τελικά διαμόρφωσε την επιχειρηματολογία των Brexiteers.
Το 1998, στο συνέδριο των Τόρις, ο Τέντι Χιθ, ο τελευταίος συντηρητικός πρωθυπουργός πριν τη Μάργκαρετ Θάτσερ, είχε επιτέλους συμφωνήσει να καθίσει δίπλα στη διάδοχο του. Η κοινή παρουσία των δύο βετεράνων ήδη τότε πολιτικών, θα λειτουργούσε ως μήνυμα συμφιλίωσης ανάμεσα στις δύο πτέρυγες του κόμματος, οι οποίες συγκρούονταν χωρίς σταματημό για το θέμα της Ευρώπης.
Με δυο λόγια
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μεγάλη Βρετανία επέλεξε να μην συμμετάσχει στις πρώτες προσπάθειες δημιουργίας ευρωπαϊκών θεσμών.
Τη δεκαετία του ’60 η βρετανική πολιτική ηγεσία, πιεζόμενη από την κακή κατάσταση της εθνικής οικονομίας και την ταυτόχρονη οικονομική επιτυχία της ΕΟΚ, επιδίωξε την ένταξή της. Βρήκε απέναντί της τους Γάλλους που απέρριψαν δύο βρετανικά αιτήματα, το 1963 και το 1967.
Οι Βρετανοί τα κατάφεραν με την τρίτη προσπάθεια, το 1971. Το πρόβλημα όμως μετατέθηκε στο εσωτερικό της χώρας. Οι Εργατικοί για μικροκομματικούς λόγους, προσπάθησαν να σταματήσουν την επικύρωση της συμφωνίας, και το 1975, όταν κέρδισαν την εξουσία, διεξήγαγαν δημοψήφισμα για το ζήτημα της Ευρώπης.
Η παραμονή, την οποία υποστήριξε και η Μάργκαρετ Θάτσερ, κέρδισε με 67%. Τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια ο