O ουρητήρας που άλλαξε την τέχνη

Κάποιοι είδαν την Κρήνη σαν μια «σεμνότυφη γυναίκα με καλυμμένο το κεφάλι της». Άλλοι ως ένα πέος σε στύση μαζί με τους όρχεις. Ενέπνευσε καλλιτέχνες σαν τον Damien Hirst και τον Richard Hamilton, κάποιοι την συνέκριναν με μια αναγεννησιακή Μαντόνα, έναν καθιστό Βούδα ή τις ερωτικές φιγούρες του Brâncuși.

Άλλους τους παρέσυρε σε μια διαφορετική διάδραση. Σε συνέντευξή του στον Ron Arad, ο Brian Eno ομολόγησε ότι στη διάρκεια μια έκθεσης στο ΜΟΜΑ, πολύ συνειδητά κατούρησε το διάσημο έργο: «Η Κρήνη αντιπροσώπευε μια νέα ιδέα τέχνης, στην οποία ο καλλιτέχνης δεν είναι απαραίτητα κάποιος που κάνει κάτι, αλλά κάποιος που αναγνωρίζει κάτι. Και σκέφτηκα ότι αυτό το έργο ταξίδευε σε μουσεία σε όλον τον κόσμο ασφαλισμένο για χιλιάδες δολάρια κάθε φορά. Κάτι πολύ ανόητο, αν σκεφτείς ότι το νόημά του είναι ακριβώς το αντίθετο, ότι σημασία έχει η σκέψη πίσω από το έργο και όχι ο συγκεκριμένος πορσελάνινος ουρητήρας. Για άλλη μια φορά η τέχνη περιφρουρούσε τα χωράφια της λέγοντας, “αυτός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε ουρητήρας, αλλά ο ουρητήρας, αυτός που αξίζει όλα τα χρήματα του κόσμου”. Οπότε αποφάσισα ότι κάποιος έπρεπε να τον επαναφέρει στην αρχική του ιδέα και να τον κατουρήσει. Και