Έπαιρνε γαρύφαλλα από το μπουκέτο που κρατούσε στο χέρι του κι ακουμπούσε ένα πάνω σε κάθε γραφείο. Μέσα στην φασαρία που επικρατούσε στην αίθουσα σύνταξης, τον ρωτήσαμε τι τρέχει. «Είμαι παλιός συνεργάτης της Cumhuriyet. Έφερα λουλούδια για να σας τονώσω το ηθικό», είπε. Μοίρασε τα γαρύφαλλα κι εξαφανίστηκε. Στο μεταξύ, η ατμόσφαιρα στα κεντρικά γραφεία της ημερήσιας Cumhuriyet, στην γειτονιά του Σισλί στην Κωνσταντινούπολη, θύμιζε μελίσσι. Ήταν 2 Νοεμβρίου 2016, η τρίτη ημέρα μετά τη σύλληψη δεκατριών συναδέλφων μας.
Από την πρώτη μέρα προσπαθούσαμε να παραμείνουμε ήρεμοι και χαλαροί. Πρέπει να βγάλουμε εφημερίδα, άσχετα από το πόσοι συντάκτες είναι στη φυλακή. Δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να κάνουμε τη δουλειά μας. Γιατί η Cumhuriyet είναι εφημερίδα κι εδώ εργάζονται δημοσιογράφοι.
Είμαστε όλοι θλιμμένοι και ανήσυχοι, αλλά έχουμε στη σκέψη μας τον τίτλο που είχαμε μια από τις πρώτες ημέρες μετά την εισβολή στα γραφεία μας: «Δεν θα παραδοθούμε». Εξαιτίας της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που έχει κηρυχθεί μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, τις πρώτες ημέρες δεν είχαμε κανένα νέο από τους συναδέλφους που είχαν συλληφθεί. Ο εισαγγελέας τους θα τους επέτρεπε να επικοινωνήσουν με