[Mohammed Abed/AFP]
Πώς αλλάζουν την πανδημία οι μεταλλάξεις του ιού;
Τι γνωρίζουμε και τι ψάχνουμε ακόμη για τις παραλλαγές του ιού που έχουν καταγραφεί ανά τον κόσμο; Πώς επηρεάζουν οι μεταλλάξεις τα εμβόλια, τις θεραπείες, αλλά και τα μέτρα; Γιατί είναι απαραίτητη η γονιδιωματική επιτήρηση; Και τι γίνεται στην Ελλάδα;
[Mohammed Abed/AFP]
Στις 3 Ιανουαρίου 2020 ο καθηγητής Γιονγκ-Ζεν Ζανγκ του Κέντρου Δημόσιας Υγείας της Σαγκάης, άνοιξε ένα μεταλλικό κουτί που περιείχε το ρινοφαρυγγικό επίχρισμα ενός ασθενούς που νοσηλευόταν στο Εθνικό Νοσοκομείο της Γουχάν. Παρότι, όπως ο ίδιος λέει, είχε αναλύσει το γονιδίωμα εκατοντάδων ιών, κάτι του έλεγε ότι αυτός θα ήταν διαφορετικός. 40 ώρες αργότερα, η ομάδα του είχε αναλύσει το γονιδίωμα του νέου κορονοϊού. Βλέποντας την ανάλυση, ο καθηγητής ήταν πια βέβαιος ότι ο ιός «συγγένευε» με τον SARS –σε ποσοστό κοντά στο 80%– και πως επρόκειτο για έναν ιδιαίτερα επικίνδυνο ιό, που προκαλούσε οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού.
Με δυο λόγια
Οι παραλλαγές του νέου κορονοϊού είναι εδώ, και στην Ελλάδα, και είναι πιο μεταδοτικές από αυτήν που μέχρι τώρα κυριαρχούσε. Αυτό όμως δεν είναι λόγος για πανικό. Η διαδικασία της μετάλλαξης είναι απολύτως φυσιολογική και αναμενόμενη. Το ζητούμενο είναι οι νέες παραλλαγές στις οποίες οδηγούν οι μεταλλάξεις του ιού να παρακολουθούνται, να καταγράφονται και να μελετούνται, ώστε να βγαίνουν τα κατάλληλα συμπεράσματα σχετικά με τα σημαντικά ερωτήματα: πόσο πιο μεταδοτικές είναι; Μπορούν να αντιμετωπιστούν με τα υπάρχοντα φάρμακα; Και τι γίνεται με τα